Op 28 november vond alweer de zesde leveranciersdag van de Rijksoverheid plaats. Dit keer georganiseerd door het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Gelijk maar de complimenten voor de prima organisatie! Met ruim 500 inschrijvingen is dit, na het PIANOo-congres, waarschijnlijk het grootste inkoopevenement van Nederland. Het bedrijfsleven was ruim vertegenwoordigd.
De dag werd geopend door de plv Secretaris-Generaal van VenJ, Nicole Stolk-Luyten en door de Directeur-Generaal Organisatie en Bedrijfsvoering Rijk van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Simone Roos. Misschien wat veel aandacht voor functies, maar ik wil er maar mee aangeven dat inkoop serieus genomen wordt bij de Rijksoverheid. Heel serieus.
Simone ging onder meer in op een onderwerp waarmee de overheidsinkoop de laatste tijd in een negatief daglicht werd gezet: integriteit of beter gezegd het vermeende gebrek aan integriteit. Zij maakte de terechte opmerking dat het lijkt of alle schuld bij de inkopers gelegd wordt. Hierbij gaat men voorbij aan de druk die wordt opgelegd vanuit de interne organisaties, door bijvoorbeeld projectverantwoordelijken of door de leiding. Dat maakt het voor inkopers niet makkelijker en ook niet leuker.
Daarna waren er een groot aantal workshops, voornamelijk gegeven door de categoriemanagers, al of niet bijgestaan door hun contractmanager. Ik heb drie presentaties bijgewoond. Meer kon helaas niet. Wat mij opviel in die drie workshops was de grote mate van openheid naar de markt. Ik was, na alle negatieve berichtgeving, bang dat de afstand tot de markt vergroot zou zijn. Gelukkig bleek dat dus niet het geval. Integendeel; de categoriemanagers wilden heel graag een goed contact met de markt, wilden weten hoe de markt hun kon helpen om beter in te kopen.
De eerste bijeenkomst ging over Grondstoffenmanagement en afvalzorg. Hoe kan ik ervoor zorgen dat het MKB kan meedoen aan onze aanbestedingen? Zijn meerdere percelen de oplossing? Er werden veel waardevolle tips gegeven. Opvallend was dat vanuit de zaal ook kritisch naar de eigen markt werd gekeken. Stel je op de hoogte van de werking van een aanbestedingsprocedure. Geef antwoord op de vragen die gesteld worden, durf ekaar op te zoeken om gezamenlijk in te schrijven. Leuke discussie!
De volgende workshop ging over de weg naar een duurzame Bedrijfscatering. De meningen over de invloed van de catering op de vitaliteit van de werknemer waren verdeeld. Te weinig invloed (alleen de lunch), te betuttelend om alle vette hap te verbieden of just een volmondig Ja! Invloed zit dan vooral in de keuze van het aanbod, voorlichting en het verminderde gebruik van verpakkingsmateriaal. Je proefde de emotie die verbonden is aan dit onderwerp.
Mijn laatste sessie was de categorie Inkoop-, aanbestedings- en juridisch advies. De startvraag was heel open: hoe moeten wij als overheid beter aanbesteden? Dat werd het begin van een bijzonder geanimeerd gesprek, waar heel veel onderwerpen ter sprake kwamen. Een paar highlights, die ik ook al in de andere sessies hoorde: meer kennis van de markt, vaker marktconsultaties houden, vaker gebruik maken van prestatie-inkoop (Best Value Procurement) en meer aandacht voor contractmanagement. Met andere woorden: meer contact tussen overheid en markt.
Het mooist werd dat laatste geïllustreerd door de afsluitende oproep om een vervolggesprek te voeren. “Geef mij je kaartje en ik maak een afspraak” zei de laatste spreker. “Echt waar; doe je dat??” was een verbaasde reactie uit de zaal. “Ja, echt waar, ik vind het namelijk heel normaal om met elkaar te praten” zei de even verbaasde categoriemanager.
Het gesprek met elkaar aangaan. Dat was de geslaagde bedoeling van deze dag en werd het mooie vervolg. Volgens mij is de basis voor waardecreatie gelegd.
r