Bij zijn oratie gebruikte Frank Rozemeijer in 2009 het sprookje van Doornroosje als een metafoor voor de ontwikkeling van de inkoopfunctie. Op het einde van zijn versie slaapt Doornroosje nog steeds en is het nog steeds wachten op de prins op het witte paard. In dit blog schets ik een mogelijk vervolg op het sprookje.
Een lange stoet mensen uit het Gemeenterijk nadert het kasteel van Doornroosje met de fraaie naam “Het huis der Gemeente”. De prins gaat voorop, maar hij is niet te paard. Hij zit in zijn rolstoel, zijn grijze manen wapperden om hem heen. Zijn gevolg is een illuster gezelschap. De cavalerie in rolstoel of met rollator, velen even grijs als de prins, maar ook veel jongeren volgen hem. Sommigen hebben een drankfles in de hand, anderen achterloos een joint in de mondhoek. Onverschrokken gaat de prins het kasteel binnen. Met de invalidenlift gaat hij omhoog naar de kamer van de prinses. Even kijkt de prins naar het liefelijke gelaat van de prinses om haar vervolgens zachtjes wakker te kussen. Verbaasd keek de prinses om zich heen. Wie waren al die mensen? Toen ze uit haar raam keek bemerkte dat het landschap van haar koninkrijk veranderd was. Ze zag verzorgingshuizen, aanleunwoningen en merkte dat ze in een zorglandschap ontwaakt was. Hoe kon dat gebeurd zijn?
Tijd om een stapje terug in de tijd te maken en te vertellen wat er tijdens de slaap van Doornroosje gebeurd was.
Haar generaal had een aantal jaren geleden een grote veldslag gevoerd onder de naam “Transitie Huishoudelijke Verzorging”. Die strijd was onlangs verplaatst vanuit het land naar gemeente. De codering was veranderd. Heette het eerst AWBZ, nu werd het WMO genoemd. De generaal was een oude veteraan uit vele aanbestedingsveldslagen en hij had een beproefde methode. Het gemeentehuis was zijn bastion dat hij zwaar versterkt had. Hij had allerlei voorzorgsmaatregelen genomen zodat geen enkele vijand het gemeentehuis kon binnendringen. Onbereikbaar was hij voor de nieuwe vijand die de naam ‘Zorgondernemer’ had. Deze vijand was onervaren in de strijd, had geen geoefende troepen en zijn kroontjespen was niet scherp gesneden. De leider nam het heft zelf in handen en zette zijn favoriete wapen in: de laagste prijs. Dit was een beproefd en verschrikkelijk wapen. Zijn vijanden hadden er geen antwoord op en konden hun bekwaamheden niet in de strijd tonen. De slag begon. Eerst wat kleine schermutselingen waarbij de kleine zorgondernemers snel het onderspit delfden. De strijd werd grimmiger en het strijdtoneel verplaatste zich naar de rechtszaal. In ruim 20% van de veldslagen eindigde de strijd daar. Soms won de leider, soms de zorgondernemer. Toen de strijdnevelen waren opgetrokken kon de balans van het totale gevecht opgemaakt worden. De gezamenlijke conclusie uit het Gemeenterijk en vanuit de zorgondernemer was: Dit nooit meer!
Helaas voor de beide partijen komen er weer veldslagen op hen af. Ze hebben, net als orkanen, al namen gekregen zoals Transitie extramurale begeleiding of Transitie Jeugdzorg. Doornroosje is snel van begrip en beseft dat ze een ander soort leider in haar koninkrijk nodig heeft. Ze raadpleegt haar assistenten. Een van hen weet te melden dat er in een verzorgingshuis een meisje werkt dat Assepoester heet en dat zij aan het inderhaast gemaakte profiel voldoet. De lakeien worden uitgezonden om Assepoester op te halen. Als zij bij het verzorgingshuis aankomen treffen zij Assepoester aan achter haar stofzuiger. Zij vertellen Assepoester van de vraag van de prinses.
Assepoester overziet het zorglandschap goed en beseft dat zij de lastige taak heeft een strijd op meerdere velden tegelijk te voeren, met verschillende spelers. Een strijd die nooit te winnen is, tenzij…..
Assepoester krijgt een heldere omgeving en besluit Vertrouwen, Openheid en Samenwerking tot de basis van haar strategie te maken. Zij beseft ook dat zij niet alle kennis in huis heeft en gebruik moet maken van de kennis van alle betrokkenen om haar heen.
Assepoester knoopt haar schort los, pakt haar laptop en print nog even snel haar leiderschap CV en haar sollicitatiebrief. In die brief beschrijft zij haar strategie voor de komende gebeurtenissen. Haar CV en deze brief zijn opgenomen in mijn eerste essay voor NEVI PLP (Purchasing Leadership Program).
En hoe dit deel van het sprookje afloopt? De tijd zal het leren………
